Europa…
Dt is de laatste keer deze week dat ik het over Europa ga hebben, ook al is
het het allesbepalende thema voor de markten, de herhaling begint (of is)
vervelend te worden.
De grote problemen in Europa kunnen snel verholpen worden door verhoging
solidariteit, d.w.z. offers van Kern-Europa (in de vorm van
kapitaaloverdracht en/of hogere inflatie, en Eurobonds met alles wat erbij
hoort) opdat de huidige vicieuze cirkel doorbroken wordt en de markt weer op
groei durft te rekenen, of een breakup.
Andere oplossingen zijn er in theorie ook: een wereldwijde economische
opleving die Europa helpt, verdere depressie in de periferie van de
eurozone, maar die oplossingen zijn niet realistisch dan wel niet wenselijk
en zorgen er in ieder geval voor dat de ellende nog jaren en jaren duurt. En
de kosten: een verloren generatie, onnodige werkloosheid en ander leed.
Dan houden we nog het bankenprobleem over: er moeten verliezen genomen worden
inderdaad. Maar die zou je wel kunnen uitsmeren over een aantal jaren zonder
dat het zoveel pijn doet (zoals altijd gebeurd is in het verleden). En als
de economie eenmaal groeit helpt inflatie de schulden/schuldratio’s te
verminderen. Basic stuff, simpel maar in de kern wat zou moeten gebeuren.
Lage rente is geen beloning
Het vervelende is dat mevrouw Merkel en de onze premier Rutte de lage rente
die hun landen betalen, als beloning van goed gedrag beschouwen, terwijl het
een symptoom is van kapitaalvlucht.
De hele Europese sovereign debt crisis is een probleem van kapitaalstromen:
eerst grote buitenlandse toestroom naar de periferie, de illusie van 1
Europese rentevoet en nu, na het spatten van de wereldwijde huizenbubbel,
een vlucht naar de kernlanden: “Overschot
lopende rekening bereikt record ”. Zie ook het
commentaar van Han de Jong.
Het FD
stelt naar aanleiding van het overschot in de kernlanden de vraag welke
maatregelen Brussel gaat nemen - het overschot is immers ruim twee keer
groter dan volgens de afspraken. “De vraag is of Brussel nu aan Den Haag een
beleid oplegt dat erop gericht is de export te beperken of de import op te
voeren”
Toch jammer dat het FD niet groot op de voorpagina zet dat Nederland zich
(weer) niet aan de afspraken houdt! Dat zou mogelijk de beleidsmakers wakker
schudden dat, net als met schuld en begrotingstekort ratios het geval is,
sommige zaken niets met ‘afspraken’ en moraliteit te maken hebben, maar
simpelweg met economische ontwikkelingen.
Griekenland vs Duitsland
Maar als je dit soort ‘Vergezichten’
vervelend vindt, dan lok je een ander soort moraliteit uit. Ten eerste kan
aan het onmogelijke niemand gehouden kan worden. En dat is wat de Grieken nu
zeggen: het huidige austerity-beleid is niet vol te houden, dus:
“Venizelos
Says National Team Will Renegotiate Greek Austerity ” Maar Frau Merkel
zei gisteren al dat er niks te onderhandelen valt: “Merkel
Dashes Hopes of Giving Greece More Time to Meet Commitments”
Een reflex van de Bondskanselier, want ondanks de hoop op een draai bij de
Duitsers (“US
sees positive shift in German position on growth“ is het de
standaard-reactie: afspraak is immers afspraak, al keert de wal het schip
uiteindelijk: “Europe
Muddle Thickens as Doubts Persist Leaders Can Stem Crisis “
En al zijn de waarschuwingen nog zo duidelijk – zelfs van bondgenoten: “ECB’s
Nowotny Says Mistaken 1930s Crisis Austerity Boosted Nazis”
Angst besmetting
Er kan zoveel gedaan worden door de ECB (Ortiz
Says ECB Can Stop European Crisis ‘Almost Immediately’) en
de politiek (World
leaders urge Europe to resolve debt crisis at G20 meeting ), daarnaast
weten we wat we niet moeten doen (“Saddling Spain With Bank Burden Repeats
Irish Error” is de headline van een bloombergverhaal zonder link waarvan de
titel een goede samenvatting is – wat de EU ook weet: “EU's
Barroso hints at direct support for European banks”
Toch zal de oplossing nog even op zich laten wachten. We hebben juridische
problemen (“German Court: Upholds Lawsuit Against ESM, Euro Plus Pact
Procedure – DAPD” – DJ headline, nog geen verhaal), boekhoudproblemen (“Spain
Delaying Full Bank Audit to September - Central Bank) en de bekende
boekhoudproblemen.
Voorlopig houden we dus de angst voor besmetting (“Italy
is Next Bailout Risk, German Exporters Tell Handelsblatt “) ,
hoge rentes voor de periferie en de hoop op stimulus die de markten moet
gaan redden.
Jacob Jurg is verbonden aan AFS en
verantwoordelijk voor nieuws en research. De informatie in deze
column bevat geen individueel beleggingsadvies of aanbeveling tot het doen
van bepaalde beleggingen.
Volg de markten op Z24 Beurs
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl